Wyprawa do USA

Planowałam ten wyjazd od dawna, już dwa lata temu starając się o wizę. Mieliśmy lecieć we dwoje, potem z dwoje zrobiło się solo, mijał kolejny rok, a ja, nie zorganizowawszy się ze wszystkim na czas, idąc za ciosem, rzuciłam wszystko i poleciałam na miesiąc do Australii. Obiecałam sobie, że będę spełniać marzenia – te małe, drobne, które przynoszą nam radość każdego dnia. Zjeść wymarzony obiad w restauracji. Obejrzeć ulubiony film w Wigilię w towarzystwie osób, które się kocha. Pokonywać własne słabości, zapisując się na sekcję wspinaczki. Odwiedzać nowe miasta, wykorzystując promocje oferowane przez tanie linie lotnicze. Polecieć do USA.

Zobacz też: Więcej moich relacji i filmów z podróży do USA

6 tygodni na innym kontynencie – wydaje się, że to okropnie długo, ale kiedy zaczęłam planować co chcę zobaczyć okazało się, że może nie starczyć mi czasu. Mam taką zasadę, od której rzadko robię wyjątki, że nie wracam drugi raz w to samo miejsce. Podróżując, chcę ciągle oglądać coś nowego i wiem, że nie starczy mi życia na zwiedzenie całego świata, dlatego jadąc gdzieś daleko zawsze chcę maksymalnie wykorzystać przeznaczony na jego zwiedzenie czas. Postanowiłam, że polecę do Nowego Jorku, stamtąd przejadę pociągiem do Waszyngtonu, potem, prawdopodobnie samolotem, udam się do Miami.

Wyprawa do USA – zapowiedź – film wideo

Obejrzyj bezpośrednio na moim kanale na YouTube

Na Nowy Jork przeznaczyłam 10 dni i mam nadzieję, że przez tak krótki czas poczuję się jak prawdziwa mieszkanka miasta, które nigdy nie zasypia. Kilka dni chcę odpocząć w Miami – popływać, poopalać się, zjeść dobre owoce morza. Do głowy przychodzi szalony pomysł, żeby udać się na Kubę, ale chyba jeszcze nie jestem gotowa na taką podróż w pojedynkę.

W Miami wynajmę auto i przejadę do Los Angeles, odwiedzając po drodze Nowy Orlean, może Dallas, na pewno Wielki Kanion i Las Vegas. Kusi mnie Meksyk, ale czuję, że nie starczy mi na to wszystko czasu. Marzę, żeby dokładnie w swoje 33 urodziny znaleźć się w połowie trasy 66 – to taka mała magia liczb, która chodzi mi po głowie, kiedy myślę o widokach, które będzie dane mi zobaczyć. Może ja też, właśnie teraz, jestem w połowie drogi? A może jeszcze wiele podróży przede mną?

Zobacz też

Little Italy – Małe Włochy w Nowym Jorku

Z Los Angeles przelecę do San Francisco. Spędzę tam kilka dni, a potem czas polecieć do Chicago. Ostatnie, jesienne dni mojej podróży przeznaczę na zwiedzanie miasta, które wiele lat temu stało się nowym domem tysięcy moich rodaków. Potem wsiądę w samolot i wrócę do Wrocławia.

Do USA przyjadę sama. W spokoju zwiedzę miasta, pospaceruję po ulicach, porozmawiam z nowymi ludźmi. Spróbuję lokalnych potraw, będę podziwiać architekturę, którą uwielbiam, chociaż żadna ze mnie znawczyni konkretnych stylów i projektantów. Pakując swój plecak czułam, że w pewien sposób, podobnie jak rok temu, ta podróż będzie dla mnie przełomowa. Towarzyszy mi reisefieber i dziwne przeczucie, że coś się nie ułoży. A jednocześnie mam wrażenie, że ostatecznie, jak zawsze, wszystko będzie dobrze.

Trzymajcie kciuki i do zobaczenia :).